Nie ma wątpliwości, że system macOS od Apple ma wiele zalet. Jest on szybki, bezpieczny, prosty w użyciu i w zdecydowanej większości sytuacji: niezwykle stabilny. Czasem znajdziemy jednak aplikację, która została zaprojektowana tylko do użytku z system Windows lub działa na systemie z okienkami zdecydowanie lepiej. Wtedy z pomocą przyjdzie oprogramowanie Apple Boot Camp. W tym artykule odpowiemy, czym dokładnie jest Boot Camp, na jakich urządzeniach on zadziała i jak użyć go, aby zainstalować Windowsa na Macu.
Co to jest Boot Camp?
Boot Camp to specjalny, zintegrowany składnik systemu macOS pozwalający na instalację Windowsa obok autorskiego systemu od Apple. Po otwarciu aplikacji “Asystent Boot Camp” program pomaga nam w poprawnym skonfigurowaniu partycji dysku, tak aby możliwa była prawidłowa instalacja systemu Windows. Następnie po zakończeniu instalacji wystarczy nacisnąć na klawiaturze przycisk Option lub Alt, a na ekranie zostanie wyświetlony ekran wyboru systemu.
Uruchamianie systemu Windows przy pomocy Apple Boot Camp jest w pełni natywne i nie opiera się na zasadach wirtualizacji. Będzie to sporym plusem w kwestiach kompatybilności oprogramowania, bo komputery Mac i MacBooki korzystające Boot Camp bez problemu uruchomią większość Windowsowych programów. Jednocześnie będą one tak samo wydajne, jak Windowsowe laptopy z podobnymi podzespołami (takie, jak HP Zbook 15u G6). Oznacza to, że dzięki Boot Camp możemy uruchomić nie tylko proste aplikacje, ale też zaawansowane programy do prac profesjonalnych, a nawet gry komputerowe z platform takich jak Steam, Epic Games, czy Gog.
Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że Boot Camp działa bez większych problemów na Hackintoshach, czyli tradycyjnych komputerach z zainstalowanym macOS.
Jakie urządzenia wspierają tryb Boot Camp?
Boot Camp jest dostępny tylko i wyłącznie na MacBookach i Macach z procesorami X86. Oznacza to, że nie uruchomimy go na żadnym urządzeniu wyposażonym w najnowszy Apple Silicon.
Konkretna lista urządzeń wspierających Boot Camp prezentuje się następująco:
- MacBook Pro od 2012 do 2019 roku
- MacBook Air od 2012 do 2019 roku
- Mac Mini od 2012 do 2019 roku
- MacBook od 2015 do 2017 roku
- iMac od 2012 do 2020 roku
- iMac Pro — wszystkie modele
- Mac Pro od 2013 do 2019 roku
Jak widać urządzenia z autorskimi procesorami od Apple takie, jak MacBook Air M1 nie mają wsparcia dla tego oprogramowania. Jeżeli musimy skorzystać z Windowsa na takim sprzęcie, to dobrą alternatywą dla Boot Camp będzie aplikacja Parallels. Niestety, inaczej niż autorskie rozwiązanie od Apple nie jest ona w pełni darmowa i po 14 dniach okresu próbnego musimy za nią zapłacić. Drugim problemem jest to, że Parallels korzysta z wirtualizacji, co może przyczynić się problemów z wydajnością programów i ich kompatybilnością.
Wersje Windows wspierane przez Maca
Przy pomocy Boot Camp możemy zainstalować na Macu i MacBooku większość nowoczesnych systemów operacyjnych Windows. Oficjalne wsparcie obejmuje aktualnie:
- Windows 7
- Systemy Windows 8 oraz 8.1
- Windows 10
W przeszłości Boot Camp pozwalał także na instalację Windowsa Vista oraz Windowsa XP, jednak z czasem wsparcie dla obu tych produktów zostało usunięte.
Wielu czytelników pewnie zastanawia się, dlaczego Windows 11 nie widnieje skoro oprogramowanie Boot Camp, wciąż jest aktualizowane. Powód takiego stanu rzeczy to kombinacja dwóch sytuacji, konkretnie:
- Przejście MacBooków na Apple Silicon — Przejście komputerów na Apple Silicon oznaczało, że rozwijanie Boot Camp nie będzie jednym z priorytetów firmy. Ma to dużo sensu, bo w końcu najnowsze MacBooki i komputery Mac w żaden sposób nie wspierają tego oprogramowania. Od czasu wydania procesora M1 jedyne aktualizacje dla Boot Camp zawierają poprawki małych błędów i zintegrowane sterowniki dla nowych urządzeń.
- Zwiększenie wymagań dotyczących systemu Windows 11 — Oto główny powód, dla którego Windows 11 nie jest oficjalnie wspierany przez Boot Camp. Wraz z premierą nowej wersji systemu w 2021 roku Microsoft zdecydowanie zwiększył wymagania okienek. Według nich komputer musi wspierać Secure Boot i posiadać zintegrowany moduł TPM 2.0. To drugie jest najbardziej problematyczne, bo taki moduł spotyka się tylko na nowszych platformach konsumenckich. Z tego powodu wymagania dotyczące Windowsa 11 obejmują procesory wydane po 2017/2018 roku.
Pomimo wszystkich bolączek z kompatybilnością Windowsa 11 wciąż da się zainstalować na Macu. W tym celu należy jednak podjąć się kilku modyfikacji plików systemowych lub pobrać specjalną, przerobioną wersję Win 11 z usuniętymi zabezpieczeniami.
źródło: Microsoft
To jak przeprowadzić dodatkową konfigurację w Boot Camp, aby instalacja Windowsa 11 była możliwa, pokazujemy nieco niżej.
Jak zainstalować Windowsa na Macu przy użyciu Boot Camp?
Zanim przejdziemy do instalacji Windowsa na Macu, powinniśmy zrobić trzy rzeczy:
- Wykonać kopię zapasową systemu
- Upewnić się, że na dysku naszego komputera znajduje się więcej niż 64 GB wolnej przestrzeni
- przygotować pendrive/dysk zewnętrzny o pojemności co najmniej 8 GB.
Jeśli to wszystko jest już gotowe, to możemy rozpocząć naszą pracę. Uwaga! Wszystkie dane na pendrive zostaną usunięte, dlatego powinniśmy wcześniej przenieść je na inny nośnik.
Konfiguracja Boot Camp w systemie macOS
Aby skonfigurować Windowsa na Macu przy użyciu Boot Camp:
- Wchodzimy na oficjalną stronę Microsoftu.
- Zjeżdżamy w dół i z rozwijanej listy widocznej na dole, wybieramy “Windows 10 (multi-edition ISO). Po zakończeniu ładowania pojawi się kolejna lista, na której należy wybrać język (w naszym przypadku polski). Gdy zakończymy wprowadzenie zmian, klikamy niebieski przycisk. Jeżeli chcemy zainstalować Windowsa 11, to powtarzamy powyższe kroki na stronie pobierania tej wersji.
- Na nowo wyświetlonej stronie wybieramy “64-bit Download”. Powinno rozpocząć się pobieranie.
- W momencie, gdy pobieranie pliku się zakończy, podłączamy do Maca/MacBooka naszego pendrive.
- Wyszukujemy, a następnie uruchamiamy aplikację “Asystent Boot Camp”.
- Przechodzimy dalej i zaznaczamy wszystkie dostępne opcje.
- Znowu klikamy przycisk dalej, po czym wybieramy pobrany wcześniej obraz Windowsa i dysk docelowy (czyli inaczej: podłączony pendrive).
- Po przejściu dalej zostaniemy zapytani o hasło komputera. Wpisujemy je i klikamy przycisk “OK”.
- Czekamy aż Asystent Boot Camp stworzy bootowalny pendrive z systemem Windows. Ten proces może chwilę potrwać, zwłaszcza wtedy, gdy korzystamy z nieco wolniejszego nośnika.
- Po skopiowaniu wszystkich plików pojawi się ekran partycjonowania. Decydujemy na nim ile miejsca chcemy przeznaczyć dla systemu Windows a ile dla macOS. Najmniejsza wartość dla Windowsa to 42 GB, a dla macOS wynosi ona 58 GB. Polecamy przeznaczyć nieco więcej gigabajtów niż absolutne minimum, bo z czasem aktualizacje systemu i aplikacji mogą szybko je zapełnić.
- Teraz klikamy przycisk “Instaluj” i obserwujemy, jak Asystent Boot Camp szybko posuwa się przez cały proces.
Po zakończeniu całej procedury system macOS zostanie automatycznie zresetowany do instalatora systemu Windows.
Instalacja Windowsa, jego konfiguracja i uruchamianie
Po ponownym uruchomieniu powinniśmy zobaczyć ekran instalatora Windows. Jeśli tak się stało, to połowę roboty mamy już za sobą. Teraz trzeba już tylko przeprowadzić instalację systemu Windows 10, która wygląda tak samo, jak na każdym innym komputerze. Oto dokładna instrukcja dla tego procesu:
- Od razu po uruchomieniu instalatora klikamy przycisk “Dalej” w prawym dolnym rogu okna.
- W następnej sekcji klikamy “Zainstaluj teraz”.
- Instalator przejdzie do okna o nazwie “Aktywuj system Windows”. Wpisujemy nasz kod aktywacyjny lub (jeśli go nie mamy) po prostu klikamy “Nie mam klucza produktu” i przechodzimy dalej.
- Na kolejnym ekranie wybieramy jaką wersję systemu Windows chcemy zainstalować. Najpopularniejszymi/najbardziej praktycznymi wyborami są wersje Home oraz Pro.
- Po wyborze typu systemu i przejściu dalej zostaniemy przywitani przez postanowienia licencyjne. Zaznaczamy małą budkę w lewym dolnym rogu, a potem ponownie klikamy przycisk dalej.
- Teraz przechodzimy do ekranu “Jakiego typu instalację chcesz wykonać”. Wybieramy dolną opcję, czyli “Niestandardowa, tylko zainstaluj system Windows”.
- Instalator zapyta nas, na jakim dysku chcemy zainstalować system Windows. Powinniśmy zobaczyć tylko jedną opcję opisaną jako “Nieprzydzielone miejsce”. Jeżeli nie chcemy zmieniać partycjonowania Boot Camp, to po prostu klikamy dalej.
I to na tyle! Instalacja Windowsa na naszym komputerze Apple zostanie rozpoczęta i po kilku-kilkunastu minutach powinna się zakończyć. Potem wystarczy już tylko wybrać język systemu, zalogować się na nasze konto Microsoft i wyrazić/odrzucić zgodę na śledzenie, czy spersonalizowane reklamy.
W celu wejścia do ekranu Bootloadera, w którym będziemy mogli wybrać czy chcemy zalogować się do macOS, czy też do Windowsa wystarczy kliknąć przycisk Option/Alt na klawiaturze podczas uruchamiania komputera.
Tak, jak wspominaliśmy wcześniej Windows 11, wymaga kilku dodatkowych zmian, aby można go było zainstalować na Macu/MacBooku. Wszelkie konfiguracje dla Win 11 pokazujemy w kolejnej części tego artykułu.
Dodatkowa konfiguracja dla Windows 11 (wyłączenie TPM)
W celu poprawnego skonfigurowania Windowsa 11 na Macu:
- Po uruchomieniu instalatora systemu klikamy przycisk “Dalej”.
- Zamiast opcji “Zainstaluj teraz” klikamy kombinację przycisków “Shift+F10” na klawiaturze. Powinniśmy zobaczyć okno Wiersza poleceń (CMD).
- Klikamy na okno CMD i wpisujemy komendę “regedit”.
- W otwartej aplikacji edytora rejestru wchodzimy kolejno do folderów HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMSetup.
- Klikamy prawym myszy przyciskiem na folder “Setup” i listy opcji wybieramy nowy>klucz.
- Klikamy prawym przyciskiem myszy na nowo utworzony klucz. Następnie wybieramy opcję “Zmień nazwę” i wpisujemy “LabConfig”.
- Ponownie klikamy prawym przyciskiem myszy na nasz klucz, po czym wybieramy opcję “Nowy” > “Wartość DWORD (32-bitowa)”.
- Zaznaczamy stworzoną wartość DWORD, klikamy prawy przycisk myszy, wybieramy opcję “Zmień nazwę” i nadajemy jej nazwę “BypassTPMCheck”. Następnie klikamy na nią dwukrotnie lewym przyciskiem myszy i wpisujemy wartość “1”.
- Powtarzamy kroki 7 oraz 8 dla dwóch dodatkowych wartości o nazwie “BypassSecureBootCheck” i „BypassRAMCheck”.
Po zakończeniu pracy nasz folder powinien wyglądać mniej więcej tak:
Jeżeli wszystko się zgadza, to możemy opuścić edytor rejestru i przejść przez instalację Windowsa w standardowy sposób. Dzięki naszej konfiguracji instalator Windowsa 11 powinien pominąć sprawdzanie wszystkich zabezpieczeń, dlatego nie powinniśmy napotkać żadnych problemów.
Podsumowanie
I to już wszystko, co powinniście wiedzieć o Boot Camp na Macach z Intelem. Z pewnością jest to ciekawa i przydatna funkcja i trochę szkoda, że Apple nie oferuje dla niej jakieś ciekawej alternatywy na Macach z Intelem.
Koniecznie dajcie nam znać w komentarzach, w jaki sposób Wy wykorzystujecie/wykorzystalibyście Windowsa podczas pracy na kompatybilnym MacBooku.
Więcej informacji na temat komputerów Apple znajdziecie w rankingu MacBooków i w kategorii laptopy Apple naszego sklepu.